First Steps

Τι ωραίο συναίσθημα είναι αυτό που συνοδεύει τις πρώτες φορές!

Είμαι σίγουρος ότι αν μπορούσαμε να την θυμηθούμε,

 η αγαπημένη μας ηλικία θα ήταν η παιδική, αυτή δηλαδή με τις περισσότερες πρώτες φορές.

Η πρώτη φορά που γελάμε, η πρώτη φορά που μπουσουλάμε, η πρώτη φορά που περπατάμε,

χωρίς αναγκαστικά να θέλουμε να πάμε κάπου, η πρώτη φορά που μιλάμε, οι πρώτες μας διακοπές,

 οι πρώτες μας φιλίες!

Γι' αυτό και μεγαλώνοντας προσπαθούμε να ζήσουμε πάλι αυτές τις πρώτες φορές μας.

Αλλά τις αναζητάμε πλέον στους άλλους ανθρώπους, και αυτές είναι τελικά που εκτιμάμε περισσότερο, παρόλο που απέχουν αρκετά σε ένταση από τις πρώτες φορές της παιδικής ηλικίας. 

Η πρώτη κουβέντα που ανταλλάξαμε, το πρώτο γέλιο που προκαλέσαμε στον άλλον,

η πρώτη βόλτα με τον άλλον χωρίς προορισμό, 

το πρώτο φιλί, οι πρώτες μας διακοπές, τα πρώτα σ' αγαπώ...

Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Κάτω απ' το μαξιλάρι

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Κάτω απ’ το μαξιλάρι
είναι ένα βαθύ πηγάδι
που μέσα κατοικούν
οι ψυχές που σ’ αγαπούν.

Παλεύουν κάθε βράδυ
με τα κιούγκια στο σκοτάδι
να φτάσουν στα ψηλά
πλάι στο μαχαραγιά.

Να σου μιλάν στον ύπνο,
να σε μπάζουνε σε κήπο
με μ’ Αϊ Γιάννη και λωτούς
με χειμωνανθούς.

Κι όταν σ’ αναταράσσει
για τα σκάρτα που `χεις πράξει
κύμα φαρμακερό,
να σου δίνουν φυλαχτό.

Χαϊμαλί από μετάξι,
που `χουν μέσα του φυλάξει
άχυρο απ’ τη γη
που `χει μείνει απάτητη.

Έρχονται και σε μένα
πρόσωπα λησμονημένα,
άδεια και χλωμά
από πριν κι από μετά.

Μου κρατάν το χέρι
στο ταξίδι, στο καρτέρι
στον ύπνο τον βαθύ.
Είναι λίγοι, είναι πολλοί.

Μέσα στο πηγάδι
κάτω απ’ το μαξιλάρι
ρίχνονται οι ψυχές
Ήλιε μου τώρα βγες!