Α-θέμα

Φίλες και Φίλοι γεια σας και καλή σας εβδομάδα...

Κυριακή σήμερα και είπα να κάτσω να γράψω κάτι για το blog, έλα όμως που προσωπική ζωή δεν έχω (αλλιώς δεν θα είχα blog), η δουλειά πάει μέτρια, τα οικονομικά μου άπατα, (πράγματα που προφανώς δεν χρειάζεται  να τα περιγράψω καθώς τα ζούμε ή τα έχουμε ζήσει όλοι μας) και τα κοινωνικό-πολιτικά μου μου βγαίνουν σε πιο ποιητική μορφή, με ξεκάθαρο αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, να μην έχω θέμα για αυτή την κυριακάτικη ανάρτηση.

Και έτσι, έρχομαι σαν τρέιλερ και γράφω (κλέβω) για...

την Ποτοαπαγόρευση στην Αμερική στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Η περίοδος από το 1920 έως το 1933 στις ΗΠΑ, όταν κηρύχθηκε παράνομη με συνταγματική πρόνοια η παρασκευή, διακίνηση, εισαγωγή, εξαγωγή και πώληση αλκοολούχων ποτών.

Το κίνημα της ποτοαπαγόρευσης είχε ξεκινήσει στις αρχές του 19ου αιώνα και ήδη ως το 1850 αρκετές πολιτείες, κυρίως του νότου, είχαν ψηφίσει νόμους που περιόριζαν ή απαγόρευαν τη διάθεση αλκοολούχων ποτών. Η πρωτοβουλία ανήκε σε θρησκευτικές προτεσταντικές οργανώσεις, κυρίως του Μεθοδιστικού δόγματος.

Γρήγορα, σχηματίσθηκαν δύο πανίσχυρες ομάδες πίεσης, η «Ένωση κατά των Σαλούν» (Anti-Saloon League) και η «Ένωση Γυναικών για τη Χριστιανική Εγκράτεια» (Women's Christian Temperance Union). Μέλη των δύο αυτών οργανώσεων σχημάτισαν το Κόμμα της Απαγόρευσης (Prohibition Party), που πήρε μέρος στις προεδρικές εκλογές του 1872, αλλά συγκέντρωσε μόλις 5.608 ψήφους.

Το 1879 ο Τζον Σεντ Τζον εκλέχθηκε κυβερνήτης του Κάνσας και τέσσερα χρόνια αργότερα το Κάνσας έκανε η πρώτη πολιτεία στην Αμερική, που κήρυξε παράνομο το αλκοόλ. Το 1884 ο Σεντ Τζον.... (πηγή: www.sansimera.gr)

και κάπου εδώ συνειδητοποιώ δυο πράγματα. Πρώτον ότι το συγκεκριμένο θέμα δεν απασχολεί και πολλούς και δεύτερον και κυριότερο ότι το θέμα έχει ήδη επιτελέσει τον διπλό σκοπό του, δηλαδή να μου δώσει το δικαίωμα να βάλω μια φωτογραφία με τύπους με κοστούμια, να διαδηλώνουν με πλακάτ στο χέρι που γράφουν "WE WANT BEER" καθώς και να κάνω αυτούς που βιάζονται, να μην διαβάσουν τα παρακάτω γιατί νομίζουν όντως ότι το θέμα είναι η Ποτοαπαγόρευση στις ΗΠΑ.

Με αυτά και με αυτά βέβαια, έχω γράψει ήδη την μισή ανάρτηση με Παντελή(/ίδη)  έλλειψη θέματος και καθόλου δεν με χαλάει αυτό.

Συνεχίζοντας την αναζήτηση σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να γράψω για την Ουκρανία και για τα γεγονότα που συμβαίνουν εκεί, αλλά φοβάμαι ένα κείμενο που μέσα του μπορεί να υποβόσκει η φράση ότι "Δηλαδή στην Ουκρανία, είμαστε με τους μπάτσους?" οπότε ξεπερνώντας τα 7 ψυχολογικά τραύματα που μου δημιούργησε η παραπάνω σκέψη, ξεπερνάω και το θέμα και στοχεύω σε κάτι πιο ανάλαφρο, τις Αποκριές...

Δεν μπορώ να πω ότι καταλαβαίνω πλήρως την έννοια αυτής της "γιορτής" καθώς για μένα (και υποθέτω όχι μόνο), οι άνθρωποι είναι "ντυμένοι" κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι, όλο το χρόνο, οπότε θα είχε περισσότερο νόημα μια ημέρα (ή ας το κάνουμε και 2ήμερο βρε αδερφέ, εκεί θα κολλήσουμε) που γιορτάζουν αυτό που πραγματικά είναι, και βγαίνουν (ή δεν βγαίνουν, ότι θέλει ο καθένας), χωρίς μάσκες έξω στους δρόμους (ή μένουν σπίτι είπαμε) μέχρι τις πρωινές ώρες και μέσα σε αυτή την ευφορία την απόλυτης απελευθέρωσης συναισθημάτων και ταμπού, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί...

Βέβαια για μένα οι Απόκριες είναι μόνο ένα πράγμα: Τζαμάλες... αλλά τι σας νοιάζει εμάς θα μου πείτε και όχι τίποτα άλλο, αλλά θα έχετε και δίκιο... οπότε τέλος και με αυτό το θέμα, πάμε στο επόμενο...

Θα μπορούσα επίσης να γράψω για το γεγονός ότι εδώ και 1-2 βδομάδες περίπου έχω αρχίσει να (ξανά)βλέπω το Prison Break (είμαι στο τέλος της πρώτης Season), αλλά νομίζω ότι αυτό θα το συζητήσω πρώτα με τον ψυχολόγο μου και μετά με εσάς...

Αλλά για δες, πέρασε η ώρα, έχω αφήσει και τον φούρνο ανοιχτό, έχει ξεχάσει ο Θερμοσίφωνας τα κλειδιά του και έχει μείνει ανοιχτός έξω από το σπίτι και πρέπει να πάω να του ανοίξω και να τον κλείσω, Κυριακή σήμερα, πρέπει να βάλω και κανένα πλυντήριο (αυτό το τελευταίο είναι αλήθεια...), οπότε κάπως έτσι κλείνουμε την σημερινή ανάρτηση ... και άντε τώρα να βρεις τίτλο για αυτό το έκτρωμα... (πάντα στο τέλος τιτλοφορώ)

Υγ.

Οδηγίες χρήσης πώς να γράφεις 700 λέξεις, χωρίς να έχεις θέμα, εντός...