Η Γαλάτεια Καζαντζάκη - Αλεξίου,
γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 8 Μαρτίου του 1881.
Πέθανε στις 17 Νοεμβρίου του 1962.
Κάπου εκεί ... ανάμεσα, έγραψε το παρακάτω ποίημα...
Θα μπορούσε να το είχε γράψει και χθες...καθώς κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ούτε 100 χρόνια μετά.
Γαλάτεια Καζαντζάκη – Αμαρτωλό
Στη Σμύρνη Λέλα, Ηρώ στη Σαλονίκη,
στο Βόλο Κατινίτσα έναν καιρό…
Τώρα στα Βούρλα με φωνάζουν Νίκη…
Ο τόπος μου ποιός ήταν; Ποιοί οι δικοί μου;
Αν ξέρω, ανάθεμά με!
Σπίτι, πατρίδα μου έχω τα μπορντέλα…
Ώς κι οι αθώοι χρόνοι οι παιδικοί μου
θολές σβησμένες ζωγραφιές
κι είναι αδειανό σεντούκι η θύμησή μου!
Το σήμερα χειρότερο απ’ το χτες
και τ’ αύριο απ’το σήμερα θε να ‘ναι…
Φιλιά από στόματα άγνωστα, βρισές
κι οι πολισμάνοι να με τραβολογάνε…
Γλέντια, καβγάδες ως να φέξει,
αρρώστιες, αμφιθέατρο του Συγγρού
κι ενέσεις 606.
Πνιγμένου καραβιού σάπιο σανίδι
όλη η ζωή μου του χαμού…
Μ’ από την κόλασή μου στο φωνάζω:
εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σου μοιάζω.
ΤABURO BOTA - ΓΥΝΑΙΚΑΡΕΣ
