Νότης Μαυρουδής (16 Ιουλίου 1945 - 3 Ιανουαρίου 2023)

 

Κι έτσι όλοι μαζί κι αντάμα

να τραγουδάμε τα δίκια της ζωής

να τραγουδάς κι εσύ απ' την πλατεία

να μάθεις φίλε μου σωστά να ζεις

Δημοτικές - Περιφερειακές Εκλογές Westeros (Spoiler Alert)

ΔΕΝ κρυβόμαστε ΠΙΑ!

Σηκώνουμε μανίκια για την επόμενη

μέρα στο Kings Landing ΜΑΣ!

Για ένα πιο δυνατό Westeros απαλλαγμένο από 

οικογενειοκρατίες και White Walkers.

Ας κάνουμε την φρίκη που βιώσαμε... Ευκαιρία!

Μια εικόνα, τέσσερεις ιστορίες

Μερικοί λόγοι που μπορεί να συμβεί το παραπάνω:

Χρόνια καλά και καλή χρονιά!

Δεν ξέρω αν τα τελευταία 5 χρόνια σας έχουν πάει καλά! 

Σκέφτομαι και Γράφω - "Πώς πέρασα τις Διακοπές των Χριστουγέννων" (2014)

Καλή μας... Τρίτη (2015)

Ευτυχισμένο το νέο έτος (2016)

Χρόνια καλά και καλή χρονιά! (2017)

Χρόνια καλά και καλή χρονιά! (2018)

(αν δεν σας έχει πάει καλά, ρίξτε το πάνω μου, 

σταματήστε να με διαβάζετε τουλάχιστον για την αρχή κάθε έτους

και κυρίως σταματήστε να παίρνετε ευχές για το νέο έτος 

από άσχετους μπλόγκερς του διαδικτύου)

(αν πάλι σας έχουν πάει καλά..., 

Τους τρομοκράτησαν για το ποδόσφαιρο

Νέα τροπή παίρνει η υπόθεση της βομβιστικής επίθεσης 

στο σταθμό ΣΚΑΙ σήμερα τα ξημερώματα.

Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία, οι βομβιστές διαφώνησαν με τον σταθμό για το ποδόσφαιρο

και τα πράγματα σύντομα ξέφυγαν από τον έλεγχο!

Συνεχής ενημέρωση!

Χρόνια καλά και καλή χρονιά!

Ήρθε η ώρα να σας ευχηθώ και εγώ 

για άλλη μια επιτυχημένη περιστροφή της γής γύρω από τον ήλιο!

Γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει

Γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι

Και κανείς δε γνωρίζει η ζωή που θα βγάλει

Κι όλο αυτό είναι μια μεγάλη γιορτή.

Κι όποιος είπε "και του χρόνου"

θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος

Ευτυχές και στο χέρι μας το νέο έτος

Και πες το μου κι εσύ.

Χρόνια καλά και καλή χρονιά!

Ήρθε η ώρα να σας ευχηθώ και εγώ 

για άλλη μια επιτυχημένη περιστροφή της γής γύρω από τον ήλιο!

Κουραστικό ταξίδι, δεν λέω, 

άλλα τι άλλο να κάνεις; 

Εδώ που βρεθήκαμε, 

θέλουμε δεν θέλουμε,
είμαστε όλοι συνεπιβάτες.

Τα πήγατε πολύ καλά το 2016,

εύχομαι ακόμα καλύτερα το 2017!!

Lately someone's missing from now on...part 1

Όπως ίσως έχετε καταλάβει, εδώ και κάποιες εβδομάδες, έχω μετακομίσει στην ελληνική επαρχία (όταν λέμε επαρχία, εννοούμε επαρχία όμως).

Και όπως ίσως θα καταλάβετε τώρα, πέρα από το νέο κεφάλαιο που ανοίγει αυτό στην ζωή μου, ανοίγει και ένα νέο κεφάλαιο θεματικών στο blog μας. Ας πούμε κάτι σαν ένα ημερολόγιο επαρχίας.

Είμαι εδώ λοιπόν προφανώς για να συζητήσουμε (σε μορφή μονολόγου σε πρώτη φάση) το κεφάλαιο των θεματικών του blog και όχι την προσωπική μου ζωή (τουλάχιστον όχι ακόμα).

Πιο συγκεκριμένα θα μιλήσουμε για κάποιες αρχικές παρατηρήσεις - διαφορές - εντυπώσεις με πρώτη και καλύτερη το σπίτι!

Fair-well Athens

Μετά από 15 χρόνια σε αυτή την πόλη (Αθήνα),

αποφάσισα(ν) να την αποχαιρετίσω...

Αντίο λοιπόν, θα σας επισκέπτομαι συχνά!

Ευχαριστώ για όλα...

"There's no future, there's no past.
In the present, nothing lasts.
Lately someone's missing from now on!"

Α-τιτλο!

Και εκεί που κάθομαι αμέριμνος και απολαμβάνω τις πρώτες μέρες του νέου μας έτους, σκέφτομαι, καιρό έχω να γράψω κάτι στο blog που να μην έχει θέμα και απλά να αραδιάζω λέξεις στην οθόνη, οπότε, γιατί όχι τώρα;

Βγάζω λοιπόν τα παπούτσια, βγάζω και το μπουφάν να αισθάνομαι πιο άνετα, το ξαναβάζω γιατί τελικά έχει λίγο κρύο, μπαίνω στο blog, παίρνω το πληκτρολόγιο και αρχίζω και γράφω. Για να δούμε, θυμάμαι πως το κάνουν αυτό το "χωρίς θέμα".

Οι πρώτες δυο παράγραφοι μου λένε ότι κάτι θυμάμαι και έτσι παίρνω θάρρος και συνεχίζω.

Κλείσιμο 2015

Δυστυχώς το 2015 δεν μπορεί να κλείσει με κάποιον διαφορετικό τρόπο από ότι περιγράφει το παρακάτω τραγούδι:

Και επειδή δεν θέλω να σας στεναχωρώ χρονιάρες μέρες λέγοντας σας αυτά που περιγράφουν το έτος που φεύγει, καθώς είμαι σίγουρος ότι τα ξέρετε και σεις πολύ καλά,
θα περιοριστώ σε αυτό το τραγούδι.

Και για να μην λέτε, θα προσθέσω ότι εύχομαι το 2016 να είναι αρκετά διαφορετικό!

Διαφορετικό και βλέπουμε...

Παλιάτσος

Ένας παλιάτσος είμαι εγώ

καλή σας μέρα

Ξέρω να κλαίω, να γελάω, να πονώ

ξέρω να λέω την αλήθεια πέρα ως πέρα

γι' αυτό κι εγώ θα σας το πω...

Τραγούδι λέω δυνατά

ν' ακούσουν όλα τα παιδιά

ν' ακούσει η πολιτεία

κι απ' το τραγούδι μου αυτό

παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία

Κι έτσι όλοι μαζί κι αντάμα

να τραγουδάμε τα δίκια της ζωής

να τραγουδάς κι εσύ απ' την πλατεία

να μάθεις φίλε μου σωστά να ζεις

Τραγούδι λέω δυνατά

ν' ακούσουν όλα τα παιδιά

ν' ακούσει η πολιτεία

κι απ' το τραγούδι μου αυτό

παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία

Ένας παλιάτσος είμαι εγώ

καλή σας μέρα...

Η μελωδία της Ζωής

Για δες που τώρα ο άνεμος κυνηγάει τα σύννεφα και αυτά με τη σειρά τους τον ήλιο.

Και εγώ, στο μάτι του κυκλώνα, μια νηνεμία εγώ, γνωρίζοντας ότι,αν κάνω ένα βήμα παραέξω, θα βρεθώ και εγώ σ' αυτό το ατελείωτο κυνηγητό και ίσως αναγκαστώ να πάρω θέση, να διαλέξω πλευρά ανάμεσα στον άνεμο, στα σύννεφα και στον ήλιο.

Αλλά πώς να επιβάλεις στον εαυτό σου να διαλέξει  ανάμεσα στον ανίκητο άνεμο που φέρνει πάντα την αλλαγή, που μπροστά του τα πάντα ωχριούν; Που όταν θέλει, έχει τη δύναμη να αλλάξει ακόμα και τις εποχές.

Να διαλέξεις ανάμεσα στα σύννεφα που, όταν δεν είναι ακόμα έτοιμα να σου προσφέρουν τη βροχή που θα ξεπλύνει τα πάντα στο πέρασμα της, παίζουν αυτό το πανέμορφο κρυφτό με τον ήλιο κάνοντας τη φαντασία σου να λειτουργεί σε επίπεδα που δεν πίστευες ότι υπάρχουν.

Ή ανάμεσα στον ήλιο, που χωρίς καμία αμφιβολία δίνει ζωή στα πάντα. Που ο άνεμος δεν τον αγγίζει, που μόνο αυτός μπορεί να ολοκληρώσει το έργο της βροχής και να σε στεγνώσει προσφέροντας σου τη ζεστασιά που χρειάζεσαι όταν όλα έχουν φύγει από πάνω σου μαζί με τις σταγόνες της.

Και μέχρι να αποφασίσεις, εξαφανίζονται όλα, σε μια μορφή εκεχειρίας και δίνουν τη θέση τους στο απόλυτο σκοτάδι, ή, αν είσαι τυχερός, στο φεγγάρι που έρχεται,χωρίς να το έχει υπολογίσει κανείς,να σε βγάλει από τη δύσκολη θέση και να σου δώσει λίγο χρόνο ακόμα για να αποφασίσεις.

Να αποφασίσεις ότι, τελικά, δε χρειάζεται να αφήσεις κανένα παραπονεμένο. Να αποφασίσεις ότι κάθε πράγμα έχει τη στιγμή του. Ότι όλα κάνουν τον κύκλο τους και να συνειδητοποιήσεις ότι δεν αντιτίθενται το ένα στο άλλο αλλά συνεργάζονται για να σου προσφέρουν μια ατέρμονη μελωδία που, 

χωρίς κάποιο από τα μέρη που την αποτελούν, 

θα ήταν λειψή.

Και τότε είναι που παραμένεις αναπαυτικά στο μάτι του κυκλώνα και 

απολαμβάνεις αυτό που τόσο απλόχερα σου έχει προσφερθεί και ονομάζεται ζωή...

I've got the Blues

Ανεργία στα κόκκινα... (part 4)

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι σήμερα, χωρίς να το καταλάβουμε, περάσαμε τα 30.000 views (ή χτυπήματα για να καταλαβαίνει και ο φίλος Ηρακλής) και θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε πολύ για αυτό (30.000 σε 14,5 μήνες καθόλου άσχημα) καθώς και να σας ρωτήσουμε την ίδια ερώτηση που σας ρωτάμε κάθε φορά που σπάμε κάποιο τέτοιο "ψυχολογικό" και αριθμητικό φράγμα..
(βλέπε: Ανεργία στα κόκκινα (part 3), (part 2) και σκέτο )

"Καλά, άλλη δουλειά δεν έχετε να κάνετε?"

Τώρα αυτός με έβρισε ή όχι;

Ευχαριστούμε για την προτίμηση,

Εκ της Διευθύνσεως...

O Paliatsos

Χρόνια μας πολλά!

Σαν σήμερα, πριν ακριβώς έναν χρόνο, έγραψα την πρώτη ανάρτηση του blog με τίτλο

 Αντί Προλόγου.

Ένα χρόνο και 102 αναρτήσεις μετά είμαι στην ευχάριστη θέση να σας πω ότι, παρά την κρίση, παρά το αυξημένο ωράριο εργασίας σε συνδυασμό με τον μειωμένο μισθό, παρά τις κακοκαιρίες, παρά  τον πόλεμο από διεθνή και ντόπια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, παρά το γεγονός ότι ο Σαμαράς μας κυβερνάει ακόμα, παρά τα 2 crashαρίσματα του Facebook σε αυτό το χρονικό διάστημα, (ωχ ρε πούστη μου, πήγε παρά πέντε)

είμαστε ακόμα εδώ!

Και είμαστε και στην ευχάριστη θέση να σας παραθέσουμε τα στατιστικά μας, ή καλύτερα τα στατιστικά σας όσον αφορά  τα hits που κάνετε στο blog μας.

Μαθηματολάγνοι, ετοιμαστείτε:

Ανατομία

Είμαι σίγουρος πως κάπου χαμηλά στο σώμα σου, έχεις δυο πόδια.

Είμαι σίγουρος πως αριστερά και δεξιά από τον κορμό σου, εξέχουν δυο χέρια.

Και ότι κάπου πιο ψηλά από αυτά ένα άνοιγμα που οδηγεί μέσα σου για στόμα.

Είμαι σίγουρος πως κάπου κοντά στην αρχή του αριστερού σου χεριού, υπάρχει αυτό που δίνει δύναμη και ενέργεια σε όλα τα παραπάνω, μια καρδιά.

Είμαι σίγουρος πως κάπου πάνω από το στόμα σου έχεις δυο μάτια και πως πίσω από αυτά, αυτό που δίνει εντολές σε όλα αυτά που ανέφερα -πλην ίσως της καρδιάς σου- ένα μυαλό.

Μάθε να τα χρησιμοποιείς όλα αυτά.

Μάθε να περπατάς σε μέρη που δεν έχεις αλλά θέλεις να επισκεφτείς.

Μάθε να αγγίζεις πράγματα και ανθρώπους που δεν τολμάς να το κάνεις.

Μάθε να λες πράγματα που φοβάσαι να εξωτερικεύσεις.

Μάθε να αισθάνεσαι, όχι απλά να λειτουργείς με την καρδιά.

Μάθε να βλέπεις, όχι απλά να κοιτάς.

Μάθε να σκέφτεσαι...

Ανοίξαμε (σχεδόν) και σας περιμένουμε...

Η αρχή έγινε, η διεύθυνση του blog μας άλλαξε!

Σύντομα κοντά σας το νέο, ανανεωμένο blog μας με ανάλυση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας!

Ως τότε: